Καθώς εκκινεί η Μεγάλη Εβδομάδα, η ιερότερη περίοδος του εκκλησιαστικού χρόνου, καλούμαστε να πορευθούμε με σιωπή και περισυλλογή στην οδό του Θείου Πάθους.

Τα πέλματα των ημερών αυτών βαδίζουν αργά, σκυφτά.

Ο ουρανός χαμηλώνει, η γη συμπάσχει.

Η Μεγάλη Εβδομάδα μάς γυμνώνει από το περιττό.

Ο Κύριος βαδίζει μόνος, κουβαλώντας όχι μόνο τον Σταυρό, μα ολάκερη την ανθρώπινη λύπη. Το βάρος της προδοσίας, της ταπείνωσης, του πόνου που δεν φωνάζει αλλά σιωπά.

Μα ακόμη και τότε – την πιο σκοτεινή ώρα – μια φλόγα τρεμοπαίζει.

Όπως η καρδιά που αρνείται να σβήσει.

Όπως το καντήλι που στέκει άγρυπνο.

Όπως η θύμηση της μάνας σε τόπους ξενιτειάς.

Και τότε… Έρχεται το Φως.

Όχι εκτυφλωτικό, μα απαλό σαν μητρικό χάδι.

Ανασταίνεται πρώτα μέσα μας.

Εκεί όπου υπήρχε θλίψη, ανθίζει ελπίδα.

Εκεί όπου υπήρχε σιωπή, γεννιέται τραγούδι.

Εκεί όπου υπήρχε πένθος, ξεπηδά θρίαμβος.

Η Ανάσταση δεν είναι απλώς μια νίκη.

Είναι μια υπόσχεση.

Πως κάθε σκοτάδι θα νικηθεί.

Πως η αγάπη δεν πεθαίνει.

Πως η ζωή ξαναρχίζει με πίστη.

Ας κρατήσουμε το φως της νύχτας εκείνης.

Όχι στα χέρια, μα στην ψυχή.

Και ας βαδίσουμε στο φως.

Αγαπώντας λίγο περισσότερο.

Πιστεύοντας λίγο βαθύτερα.

Ζώντας λίγο αληθινότερα.

Η Μεγάλη Εβδομάδα μάς προσκαλεί να αλλάξουμε.

Το Πάσχα μάς υπενθυμίζει πως μπορούμε.

Καλή Ανάσταση.

                                                                                         ΜΜ 14.04 2025

Για άλλη μία χρονιά, η Μεγάλη Εβδομάδα πρόκειται να ξεδιπλώσει μπροστά μας έναν δρόμο γεμάτο συμβολισμούς, σιωπές και συγκίνηση. Είναι οι ημέρες όπου η θλίψη συνυπάρχει με την ελπίδα, το σκοτάδι προαναγγέλλει το φως και η ανθρώπινη δοκιμασία προετοιμάζει τη νίκη της ζωής.

Από την ταπεινή είσοδο στα Ιεροσόλυμα μέχρι τον Σταυρό του Γολγοθά, η Μεγάλη Εβδομάδα μάς καλεί να σταθούμε με σεβασμό μπροστά στα διαχρονικά νοήματα της θυσίας, της συγχώρεσης και της προσφοράς.

«Η Εις Άδου Κάθοδος», αγνώστου ζωγράφου, Κωνσταντινούπολη, τέλη 14ου αιώνα μ.Χ.

Μεγάλη Πέμπτη και Μεγάλη Παρασκευή. Οι ημέρες απόλυτου πένθους για τους Χριστιανούς. Οι ημέρες όπου η ανθρώπινη φύση του Χριστού φτάνει στα όριά της, θυσιαζόμενη.

Τότε ψάλλεται ένας από τους συγκλονιστικότερους ύμνους, ο «Εξέδυσάν με τα ιματιά μου», το δοξαστικό των αίνων του όρθρου της Μεγάλης Παρασκευής. Το δοξαστικό αυτό αποτελεί ποιητική απόδοση του εμπαιγμού του Χριστού από τους στρατιώτες, όπως περιγράφεται στα Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου και του Ιωάννη.

Στον ακόλουθο σύνδεσμο, μπορείτε να απολαύσετε τον ύμνο αυτόν, τον οποίον ψάλλει ο αείμνηστος Άρχων Πρωτοψάλτης της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως, Χρύσανθος Θεοδοσόπουλος.

Τη σιωπή της Μεγάλης Παρασκευής διαδέχεται η διθυραμβική Ανάσταση και το Πάσχα που έρχεται να φωτίσει το σκοτάδι αυτών των ημερών και να υπενθυμίσει σε όλους μας πως μετά από κάθε δοκιμασία έρχεται η λύτρωση.

Καθώς η πασχαλινή περίοδος αποτελεί ιδανική ευκαιρία επαφής με τη λογοτεχνία, σας προτείνουμε να αφιερώσετε λίγα λεπτά για να ακούσετε ένα συγκινητικό πασχαλινό διήγημα. Πρόκειται για το «Πάσχα στα πέλαγα» του Ανδρέα Καρκαβίτσα, ένα αφήγημα που περιγράφει την εμπειρία του εορτασμού της Ανάστασης εν πλω, αποτυπώνοντας με ιδιαίτερη ευαισθησία την κατάνυξη και τη χαρά των ναυτικών.

Μπορείτε να το παρακολουθήσετε σε μορφή ηχητικού βιβλίου στο YouTube στον ακόλουθο σύνδεσμο:

Κλείνοντας, ας προετοιμαστούμε να ζήσουμε αυτήν τη Μεγάλη Εβδομάδα ως ευκαιρία εσωτερικής μεταμόρφωσης, όπως διατρανώνουν οι στίχοι του Νικηφόρου Βρεττάκου που ακολουθούν:

«Επάνω σ’ ένα ξύλο καρφώθηκε η Ελπίδα.
Κι εμείς, σαν τα παιδιά, στεκόμαστε και περιμένουμε
να ξανακατέβει.

Στου κόσμου τη μεγάλη σιγή,
η καμπάνα ανασαίνει Ανάσταση·
και η σιωπή γίνεται φως.

Κάθε Μεγάλη Εβδομάδα
είμαστε λίγο πιο άνθρωποι.»

Το 2ο Εσπερινό ΕΠΑ.Λ Νέας Ιωνίας εύχεται σε όλες και όλους σας

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ 

και

ΚΑΛΗ ΛΑΜΠΡΗ

Ο φετινός επετειακός εορτασμός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 ήταν αφιερωμένος στη εξέγερση του Δασκαλογιάννη στην Κρήτη η οποία έλαβε χώρα το 1770 και αποτέλεσε μια από τις πρώτες επαναστατικές κινήσεις κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.Η εξέγερση του Δασκαλογιάννη στην Κρήτη ήταν το προμήνυμα του Αγώνα καθώς, αν και απέτυχε στρατιωτικά, ενίσχυσε το επαναστατικό πνεύμα των Κρητικών και προετοίμασε το έδαφος για την επανάσταση του 1821.

Το 2^ο Εσπερινό ΕΠΑ.Λ Νέας Ιωνίας, συγχαίρει όλες και όλους τους συντελεστές της επετειακής παρουσίασης και εύχεται ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στην ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ.

Η 9^η Φεβρουαρίου, ημερομηνία θανάτου του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού (9 Φεβρουαρίου 1857), έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας.

Η ελληνική γλώσσα στη διαχρονία της, από τα Μυκηναϊκά Ελληνικά της Γραμμικής Β΄ γραφής του 15αι. π.Χ έως την καθομιλούμενη γλώσσα του 21αι. μ.Χ, αποτέλεσε και αποτελεί το ακρογωνιαίο συστατικό της εθνικής μας ταυτότητας και ύπαρξης.

Γλώσσα, ελευθερία και κρατική υπόσταση συνθέτουν ένα πλέγμα εννοιών αλληλένδετων. Αφοπλιστική είναι η εκμυστήρευση του Διονύσιου Σολωμού στο πεζό αριστούργημά του «Διάλογος»:

«Μήγαρις ἔχω ἄλλο στό νοῦ μου, πάρεξ ἐλευθερία καί γλῶσσα;».

Από την ίδια έγνοια διακατέχεται και ο διακεκριμένος ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης. Στο έργο του «Το Άξιον Εστί» ομολογεί:

Τη γλώσσα μού έδωσαν ελληνική·

το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.

Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου.

Η Ελληνική είναι εκείνη η γλώσσα που ο Αλέξανδρος Γ΄ ο Μακεδών μεταλαμπάδευσε πριν από 23 αιώνες στην ασιατική και την αφρικανική ήπειρο.

«Καί τήν κοινήν ἑλληνική λαλιά

 ὥς μέσα στή Βακτριανή τήν πήγαμεν,

 ὥς τούς ᾿Ινδούς»

αναγνωρίζει ο Κ.Π. Καβάφης στο ποίημά του «Στα 200 π.Χ».

Η Ελληνική είναι η γλώσσα που λέξεις της συναντιούνται σε κάθε άλλη γλώσσα της οικουμένης. Είναι η γλώσσα για την οποία η εξέχουσα ελληνίστρια με διεθνή αναγνώριση, Ζακλίν Ντε Ρομιγί (Jacqueline de Romilly, 1913-2010) διακηρύσσει ότι:

«Όλος ο κόσμος πρέπει να μάθει Ελληνικά, επειδή η Ελληνική γλώσσα μάς βοηθάει πρώτα από όλα να καταλάβουμε τη δική μας γλώσσα»

και συμπληρώνει, κάνοντας τη διάγνωση των βαθύτερων αιτιών της προϊούσας κοινωνικής απαξίας που πλέον βιώνουμε:

«αυτό που λατρεύω στα ελληνικά κείμενα είναι η συνάντηση με τη γέννηση της έλλογης σκέψης… Ο Λόγος είναι το τείχος που προστατεύει από την κτηνωδία. Όποιος δεν ξέρει να εκφραστεί, όπως πολλοί νέοι σήμερα, τότε δεν του απομένουν παρά οι γροθιές, το ξυλοκόπημα, η ωμή, ανόητη και τυφλή βία».

Αποδεχόμενοι στην ολοκληρία της αυτή την παραδοχή, προτείνουμε, ως αντίδοτο στη βαρβαρότητα και τον εκχυδαϊσμό της καθημερινής μας ζωής, την επιμελημένη γνώση και την προσεγμένη χρήση της γλώσσας μας.

Αυτή η γνώση αποτελεί την αδιαπέραστη θωράκιση του ελληνισμού, το «Ολίγο φως και μακρινό σε μέγα σκότος κ’ έρμο» (Δ. Σολωμός, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι Σχεδίασμα Β΄, 41)

Tην Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2025, το 2^o Εσπερινό ΕΠΑ.Λ Νέας Ιωνίας τίμησε τους Τρεις Ιεράρχες, Ιωάννη Χρυσόστομο, Βασίλειο τον Μέγα και Γρηγόριο Ναζιανζηνό που αποτελούν Πατέρες και Αγίους της Ορθόδοξης Εκκλησίας και οι οποίοι από το 1842 εορτάζονται ως προστάτες της εκπαίδευσης.

Η αφιερωματική εκδήλωση εστίασε στον βίο του Ιωάννη Χρυσοστόμου και στο ανεκτίμητο και διαχρονικό συγγραφικό του έργο το οποίο εκτείνεται σε μεγάλο φάσμα των ποιμαντικών και θεολογικών ζητημάτων της Εκκλησίας.

Δωδεκαήμερο 2024-2025 και η ώρα του προσωπικού μας απολογισμού βρίσκεται ήδη εδώ. Μια χρονιά κύλισε, η επόμενη τη διαδέχεται και η Γέννηση του Χριστού αποτελεί κάθε χρόνο την αναγκαία αφορμή για να ενώσουμε τις κουκίδες της προσωπικής μας διαδρομής, να επανεκτιμήσουμε τη συμπεριφορά μας, να επαναπροσδιορίσουμε, πιθανώς, τις αρχές μας, δίνοντας αξία στην υπόστασή μας ως άνθρωποι και, το ουσιωδέστερο όλων, να αναλογισθούμε εάν αποτελεί καθημερινή μας πρακτική αυτό που ο Χριστός ήρθε στη γη για να μας διδάξει· η Αγάπη.

Sandro Botticelli (Σάντρο Μποττιτσέλλι): “Η Μυστική Γέννηση” (1500). Ο μοναδικός πίνακας που φέρει την υπογραφή του καλλιτέχνη καθώς και την ημερομηνία ολοκλήρωσής του, στην επιγραφή που έχει φιλοτεχνήσει στο επάνω μέρος του πίνακα στα αρχαία ελληνικά.

Η βυζαντινή παράδοση μας έχει κληροδοτήσει τους απαράμιλλους Ύμνους των Χριστουγέννων. Χριστὸς γεννᾶται· δοξάσατε. Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν· ἀπαντήσατε. Χριστὸς ἐπὶ γῆς· ὑψώθητε…

Ο Μικρασιάτης Έλληνας, λογοτέχνης και ζωγράφος, Φώτης Κόντογλου αφηγείται στο διήγημά του “Καπετάνιος Αγιογράφος” μία θαλασσινή περιπέτεια τα Χριστούγεννα του 1864 που άλλαξε τη ζωή του καπετάν-Γιώργη. Διαβάζει ο Κώστας Καστανάς.

Χριστούγεννα 1891. Ο κοσμοκαλόγερος Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γράφει το διήγημα “Στο Χριστό στο Κάστρο” τοποθετώντας την αφήγηση στα Χριστούγεννα του 1867. Σε αυτό, ο παπα-Φραγκούλης μαζί με άλλους συντοπίτες του παίρνουν την απόφαση, ξημερώματα Παραμονής Χριστουγέννων, να μπουν σε μια βάρκα και να περιπλεύσουν τη Σκιάθο για να πάνε να λειτουργήσουν στο εκκλησάκι της Χριστού Γεννήσεως στο Κάστρο της Σκιάθου που ήταν εγκαταλειμμένο και για χρόνια αλειτούργητο. Ο καιρός όμως ήταν χιονιάς. Θα τα κατάφερναν; Διαβάζει ο Δημήτρης Καταλειφός.

Κλείνοντας το χριστουγεννιάτικο αφιέρωμα με Κάλαντα από όλες τις γωνιές της πατρίδας μας, το 2ο Εσπερινό ΕΠΑ.Λ Νέας Ιωνίας εύχεται να αναγεννηθούμε όλοι μας, βάζοντας πολλή αγάπη στη ζωή μας.

ΚΑΛΟ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟ – ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Σε μία έξοχη παρουσίαση στο 2ο Εσπερινό ΕΠΑ.Λ Νέας Ιωνίας αναβίωσε η εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 και ανανεώθηκαν οι όρκοι όλων μας στη δημοκρατία και την ελευθερία.

Πολλά συγχαρητήρια σε όλες και όλους τους συντελεστές της υπέροχης αυτής παρουσίασης.

Ο φετινός θεματικός εορτασμός της 28^ης Οκτωβρίου ήταν αφιερωμένος σε έναν μεγάλο φιλέλληνα, έναν παράτολμο αγωνιστή της Κρητικής Αντίστασης, τον Sir Patrick Leigh Fermor.

Sir Patrick Leigh Fermor

Ο Πάτρικ Λη Φέρμορ (1915-2011) υπήρξε μία από τις λίγες γνήσιες αναγεννησιακές φιγούρες που παρήγαγε η Βρετανία τον 20^ο αιώνα, ένας άνθρωπος της δράσης και της μάθησης, ένας σύγχρονος Λόρδος Βύρων. Ταξιδευτής, περιηγητής, μυθιστοριογράφος, ποιητής αλλά και πολεμιστής πέρα από όρια.

Στο ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ο Leigh Fermor εντάχθηκε αρχικά στους «Ιρλανδούς Φρουρούς» και στη συνέχεια μετατέθηκε στο Intelligence Corps (Σώμα Πληροφοριών του βρετανικού στρατού υπεύθυνο για τη συλλογή στρατιωτικών πληροφοριών) λόγω των γνώσεών του για τα Βαλκάνια.

Αρχικά συνδέθηκε ως αξιωματικός-σύνδεσμος με τις ελληνικές δυνάμεις που πολεμούσαν τους Ιταλούς στην Αλβανία, και στη συνέχεια – έχοντας επιζήσει από την πτώση της Κρήτης το 1941 – στάλθηκε πίσω στο νησί από τη SOE (Special Operations Executive – βρετανική μυστική οργάνωση συντονισμού επιχειρήσεων δολιοφθοράς, κατασκοπείας και αντίστασης σε κατεχόμενες από τον Άξονα περιοχές) με σκοπό να φέρει σε πέρας εξαιρετικά επικίνδυνες αντάρτικες επιχειρήσεις κατά των ναζιστικών κατοχικών δυνάμεων.

Για ενάμιση χρόνο ο Leigh Fermor, μεταμφιεσμένος ως κρητικός βοσκός  ζούσε στις παγωμένες ορεινές σπηλιές, οργανώνοντας ένα από τα πιο τολμηρά κατορθώματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, την απαγωγή του διοικητή της γερμανικής φρουράς στην Κρήτη, Γερμανού στρατηγού Χάινριχ Κράιπε (Karl Heinrich Georg Ferdinand Kreipe).

Karl Heinrich Georg Ferdinand Kreipe

Η απαγωγή του στρατηγού Χάινριχ Κράιπε (Heinrich Kreipe) στην Κρήτη το 1944 αναγνωρίζεται ως μία από τις πιο θρυλικές επιχειρήσεις της αντίστασης κατά των Γερμανών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οργανώθηκε από τη Special Operations Executive (SOE) με σκοπό να αποδυναμώσει το ηθικό των Γερμανών και να ενισχύσει το αντιστασιακό κίνημα στην κατεχόμενη Ελλάδα.

Κρήτες και Βρετανοί αντιστασιακοί

Ηγετική φυσιογνωμία της επιχείρησης υπήρξε ο Πάτρικ Λη Φέρμορ, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Βρετανό αξιωματικό της SOE Γουίλιαμ Στάνλεϊ Μος (Billy Moss) και Κρητικούς αντιστασιακούς.

Στις 26 Απριλίου 1944, η ομάδα τους, μεταμφιεσμένη σε Γερμανούς στρατιώτες, έστησε ενέδρα στο αυτοκίνητο του Κράιπε καθώς επέστρεφε από το Ηράκλειο προς τη βίλα του κοντά στα Ανώγεια.

Αφού τον ακινητοποίησαν, διέφυγαν πεζοί μέσα από ορεινά μονοπάτια, αποφεύγοντας τους Γερμανούς στρατιώτες που τους καταδίωκαν. Η ομάδα διέσχισε το δύσβατο έδαφος της Κρήτης με τον Κράιπε αιχμάλωτο και περνώντας το όρος Ίδη έφτασε στη νότια ακτή του νησιού. Στις 14 Μαΐου 1944, τους παρέλαβε βρετανικό σκάφος το οποίο τους μετέφερε στην Αίγυπτο, ολοκληρώνοντας με επιτυχία την αποστολή.

Η απαγωγή αυτή είχε σημαντικό αντίκτυπο, καθώς ανέδειξε το θάρρος των Κρητικών και των Συμμάχων, ενώ προκάλεσε μεγάλη αμηχανία στους Γερμανούς, οι οποίοι δεν κατάφεραν να αποτρέψουν ή να σταματήσουν την επιχείρηση.Ο Patrick Leigh Fermor απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα το 1991, ως ένδειξη τιμής και αναγνώρισης για τη μεγάλη του προσφορά στην Ελλάδα, τόσο για τον ηρωισμό του κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη συμβολή του στην αντίσταση κατά των Γερμανών, όσο και ως συγγραφέα και φιλέλληνα ο οποίος μέσα από τα έργα του πρόβαλε τη χώρα μας.

Ο Patrick Leigh Fermor έζησε τη μετέπειτα ζωή του στο σπίτι του στην Καρδαμύλη, στη Μάνη, αγάπησε τον ελληνικό τρόπο ζωής, θεωρώντας τον εαυτόν του, πάνω από όλα, Έλληνα!!!

Επιπλέον φωτογραφικό υλικό από τον επετειακό εορτασμό της 28^ης Οκτωβρίου 1940 στον ακόλουθο σύνδεσμο:  https://bit.ly/4hgsrpb

Με τον γενικό τίτλο «Ανιχνεύοντας Διαδρομές, Δίκτυα και Δεσμούς στην Πολιτιστική Κληρονομιά» (European Heritage Days 2024:  Routes, Networks and Connections) εορτάζονται για το 2024 οι Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Ο φετινός εορτασμός συμπίπτει με την 70η επέτειο της υπογραφής της Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Σύμβασης (European Cultural Convention, Παρίσι 1954), η οποία αποσκοπεί στην ενίσχυση, εμβάθυνση και περαιτέρω ανάπτυξη του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Την Παρασκευή 27/09 και το Σάββατο 28/09 η είσοδος στα μουσεία στους  αρχαιολογικούς χώρους και τα μνημεία του κράτους είναι ελεύθερη και έχουν προγραμματιστεί ποικίλες εκδηλώσεις και ομιλίες.

Το 2^ο Εσπερινό ΕΠΑ.Λ Νέας Ιωνίας εύχεται σε όλες και όλους σας

Καλό Δεκαπενταύγουστο

και κάθε καλό για εσάς και τους οικείους σας.

 Χρόνια Πολλά